İLKOKUL ÖĞRETMENLERİNİN EMPATİ DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNE GÖRE İNCELENMESİ (ZEYTİNBURNU-İSTANBUL ÖRNEĞİ)

Abstract

Araştırmamız ilkokul öğretmenlerinin empati düzeylerinin demografik özelliklere göre incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın evrenini 2018- 2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Zeytinburnu ilçesinde görev yapan 591 sınıf öğretmeni, örneklemi ise tesadüfi yolla seçilen okullarda görev yapan 190 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu ve Üstün Dökmen tarafından geliştirilen Empatik Beceri Ölçeği-B formu kullanılmıştır. Güvenirlik çalışması için EBÖ-B Formu altmış deneğe iki hafta arayla uygulamış ve r=.83 olarak bulunmuştur. Verilerin analizi SPSS programında sıklık (Frequency), tanımlayıcı istatistik, tek yönlü varyans analizi (One Way Anova) ve kruskall wallis varyans analizi testleri ile yapılmıştır. Araştırmamızın sonucunda öğretmenlerin empati düzeyleri ile demografik özelliklerinden yaş faktöründe 0,05 düzeyinde, hizmet süresi değişkeninde ise 0,01 düzeyinde anlamlı farklılık bulunmuştur. İncelenen diğer değişkenler fakülte türü, gelir düzeyi ve oturduğu ev parametresine göre ise 0,05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunmamıştır. Empati önemli bir kişilik özelliği olarak bireyin doğum sonrası gelişiminin sağlanarak kişilik özelliklerinin önemli bir bölümünün oluşmasında etken olan sosyal çevresi ile etkileşimi sonucunda gelişmektedir. Bununla birlikte kişilik özelliği halini almasında ilk yakın sosyal dış çevreyi oluşturan ilköğretim sürecininde önemli olduğu bilinmektedir. Bireyin birçok kişilik özelliği model alma sonucu oluşabilmektedir. Bu anlamda araştırma grubunu oluşturan ilköğretim öğretmenlerinden elde edilen sonuçlar literatürce de desteklendiği üzere olumlu değerlendirilebilmektedir.