İLKOKUL VE ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN İNGİLİZCE DERSİNE YÖNELİK TUTUMLARININ FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Abstract

Türkiye‟de öğrenciler öğrenim hayatı boyunca Ġngilizce dersi almalarına rağmen genel olarak Ġngilizceyi öğrenmekte zorlanmakta ve bu durum yabancı dil konusunda öğrenilmiĢ çaresizliğe neden olmaktadır. Yabancı dil öğrenimi üzerinde etkisi olan faktörlerden biri de öğrenenden kaynaklanan bireysel farklılıklardır. Ġngilizce dersine yönelik tutumları etkileyen en önemli etken ise öğrencinin bireysel farklılığıdır. Bireysel farklılığı içinde barındıran etkenlerden biri de bireyin tutumudur. Öğrencilerin yabancı dil öğrenme ile ilgili inançları ve geliĢtirdikleri tutumları onların baĢarılarını ve baĢarısızlıklarını etkileyen bir unsur olduğu pek çok araĢtırmaya konu olmuĢtur. Ayrıca Ġngilizce öğretimi ve tutum üzerine yapılan birçok araĢtırmada da öğrencinin Ġngilizce dersine yönelik tutumunun farklı değiĢkenlere göre farklılaĢtığı ortaya konulmuĢtur. Bu çalıĢmanın amacı ise ilkokul ve ortaokul öğrencilerinin Ġngilizce dersine yönelik tutumlarını cinsiyet, öğrenim gördükleri sınıf, okul isimleri, anne-baba eğitim durumu ve kardeĢ sayısı değiĢkenlerine göre farklılaĢıp farklılaĢmadığını incelemektir. Bu araĢtırmanın çalıĢma evreni, 2018-2019 eğitim ve öğretim yılında Ġstanbul‟da üç farklı okulda eğitim gören 461 ilkokul ve ortaokul öğrencilerinden oluĢmaktadır. Bu çalıĢmada veriler, davranıĢsal ve duyuĢsal boyutları olan 16 maddeden oluĢan “Ġngilizce Dersine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılarak elde edilmiĢtir. Elde edilen veriler SPSS programında çözümlenmiĢ ve verilerin analizinde frekans, yüzde hesaplamaları, t-testi ve ANOVA istatistiki yöntemlerinden faydalanılmıĢtır. AraĢtırma bulgularını incelediğimizde kız öğrenciler, 5. sınıf öğrencileri, Özel Okul B öğrencileri, ebeveyni üniversite mezunu olan ve kardeĢi olmayan öğrenciler Ġngilizce dersine karĢı daha olumlu bir tutumu sahiplerdir.