KORKU FİLMLERİNDE SES TASARIMI VE PSİKOLOJİK ETKİSİ

Abstract

Sesin film endüstrisine girmesinden bu yana, genel film deneyiminin kritik bir bileşeni olmuştur. Sesin evrimi, günümüz filmlerinde her zamankinden daha zengin hale gelmesini sağladı. Sesin hikayeyi etkilemede, duyguları artırmada ve ekranda ikna edici bir ortam oluşturmada oynadığı rol, onu sinematik deneyimin önemli bir bileşeni haline getirir. Ses tasarımı ve miksajındaki uzmanlar, dinleyicileri anlatıya çeken ve görsellerin etkisini artıran filmsel sesleri dikkatlice oluşturur. Bazen seyirci ses tasarımının öneminin farkında olmasa bile, duygusal etkisinden kaçınılamaz. Ses, bir filmin daha iyi veya daha kötü görünmesini sağlayabilir, görseller ne kadar iyi olursa olsun, sesin onlara bağlı olduğu kadar sese de bağlıdır. Bu önemli rol, filmlerin asıl amacının izleyicilerde korku yaratmak olduğu göz önüne alındığında, korku türünde özellikle vurgulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, ses tasarımının izleyicinin korku filmleri deneyimi üzerindeki etkisini araştırarak, sesin sürükleyici bir sinematik yolculuk üretmede oynadığı önemli işleve ışık tutmaktır. Tümdengelimli bir metodoloji kullanılarak dört korku filmi, "Ringu", "The Wailing", "A Quiet Place" ve "Baskın", ses tasarımının psikolojik etkilerini derinlemesine incelemek amacıyla incelendi. Sigmund Freud'un korku hakkındaki görüşlerine uygun olarak, 10 izleyiciden oluşan bir odak grupla geri bildirim toplandı ve analiz edildi. Bulgular, ses tasarımının izleyicileri rahatlama duyguları, duygusal katılım, daldırma, tanıdık ama rahatsız edici deneyimler ve gizli endişelere veya isteklere dokunma yoluyla etkilediğini göstermiştir. Çalışma, ses yerleştirme ve karıştırmanın korkutucu duyguları nasıl ürettiğiyle ilgili düzeyin yanı sıra, korku filmlerinde müzik kullanımıyla ilgili şaşırtıcı içgörüleri vurgulayarak, ortak yönleri ve benzersiz farklılıkları belirtti.