OTİZMLİ ÇOÇUĞA SAHİP AİLELERİN PSİKOLOJİK SAĞLAMLIK VE İYİ OLUŞ DÜZEYLERİ İLE ÇOCUĞUN DAVRANIŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Abstract

YaĢamın ilk dönemlerinde farkedilen geliĢimsel bir bozukluk veya farklılık olarak adlandırlan otizm, özellikle sosyal iletiĢim bozukluğu ile kendini göstermektedir. Bu süreçte hem çocuğun aldığı eğitimler hemde ailenin psikolojik iyi oluĢ ve psikolojik sağlamlılıkları birbirini destekleyen ve tamamlayan önemli parçalardır. Bu çalıĢmanın amacı, otizmli çocuğa sahip anne babaların psikolojik sağlamlılık ve psikolojik iyi oluĢlarının çocuklarının otistik davranıĢları arasındaki iliĢkiler değerlendirmektir. ĠliĢkisel tarama modeline uygun bir Ģekilde, değiĢkenler arasındaki iliĢki ortaya konulmuĢtur. AraĢtırmanın grubunu % 78.9 (N=120) anne, %21.1 (N=32) baba olmak üzere toplam 152 ebeveyn oluĢturmuĢtur. AraĢtırmada anne babaların demografik özellikleri de dahil edilmiĢ olup, betimsel istatistikler için ortalama, standart sapma,basıklık ve çarpıklık değerlerinden yararlanılmıĢtır. DeğiĢkenler arasındaki iliĢkilerin değerlendirilmesi için Pearson Koalisyon katsayısı ve Çoklu Doğrusal Regresyon analizi kullanılmıĢtır. Analizler sonucunda, otizm davranıĢ yoğunluğunun anne babaların iyi oluĢ düzeyleri üzerinde negatif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir yordama etkisinin olduğu ancak psikolojik sağlamlık düzeyleri üzerinde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir yordama etkisinin olmadığı belirlenmiĢtir. Anne babaların iyi oluĢ düzeyleri ile psikolojik sağlamlık düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı düzeyde iliĢki olduğu belirlenmiĢtir. AraĢtırmanın sonucunda; Ġnsanların otizm konusunda bilgi sahibi olması yaĢayabilecekleri muhtemel problemlerin ortaya çıkmadan bertaraf edilmesini sağlayabilecektir. Özellikle ailelere yönelik psikolojik destek ve eğitim faaliyetleri, otizmli çocukların davranıĢ geliĢimine önemli katkıları vardır.