VERİ MADENCİLİĞİ YÖNTEMİYLE RÜZGÂR ENERJİ POTANSİYELİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Rüzgâr enerjisi, güvenilir ve uygun maliyetli elektrik sağlama kapasitesi nedeniyle önde gelen yenilenebilir enerji kaynakları arasında yer almaktadır. Rüzgâr enerjisi dönüşüm sistemlerinin karmaşıklığı, ileriye dönük analizlere dayalı yeni tekniklerin geliştirilmesini zorunlu kılmaktadır. Bu çalışmada, Yapay Sinir Ağları (YSA) yöntemi kullanarak Çanakkale İli Baba Burnu bölgesinde 2001, 2002 ve 2003 yıllarına ait rüzgâr enerji potansiyelinin hesaplanmasına yönelik, rüzgâr şiddeti tahmini ile ilgili bir çalışma yapılmış ve gelecekte Çanakkale Baba Burnu civarında rüzgâr enerjisi üretimine yönelik ön bilgi elde edilmiştir. Araştırma çalışması sonucunda, YSA model çıktıları ile gözlenen rüzgâr şiddeti değerleri arasındaki ilişki katsayısının %91 olduğu, α=0,001 güven seviyesinde anlamlı bir ilişki bulunduğu saptanmıştır. 2003 test dönemi için ANN modelinin başarısı irdelenmiş, 10 m yükseklikte rüzgâr şiddeti tahmini ile ilgili RMSE 2,12m/s ve MSE, 4,12 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda, gözlem ve model sonuçları arasında yeterli bir uyum olduğunu göstermektedir. Rastgele Orman ve Karar Ağaçları yöntemlerine göre tahmin sonuçları hesaplanmış, üç yöntemin başarı performansları karşılaştırılmıştır. RMSE ve MSE değerleri Karar Ağaçları yöntemine göre 2,02m/s ve 4,08 olarak belirlenmiştir. Benzer hata değerleri Rastgele Orman yöntemine göre sırası ile 2,13m/s ve 4,56m/s olarak saptanmıştır. Üç tahmin yönteminin genel olarak karşılaştırılmasından, rüzgâr şiddetinin ve enerji potansiyelinin zamansal değişiminin tahmininde her üç yöntemin başarı oranlarının birbirine yakın olduğu, ancak, Yapay Sinir Ağları Yönteminin başarı performansının diğer iki yönteme göre %4 daha yüksek olduğu saptanmıştır