YETİŞKİN BİREYLERDE SOSYAL MEDYA BAĞIMLILIĞI VE YEME BOZUKLUĞU ARASINDAKİ İLİŞİKİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Günümüzde popüler basın içerisinde önemli bir yeri olan sosyal medyanın kullanım amaçları ve sürelerine bağlı olarak birçok psikolojik semptomla iliĢkili olduğu düĢünülebilir. Sosyal medyanın kilo algısı ve ideal beden üzerine konuĢmak için uygun bir platform olduğu söylenebilir. Bu gerekçeyle de sosyal medyanın beden üzerinde yarattığı etkinin büyük olduğu düĢünülmektedir. Bedene yönelik algısal çarpıklığı yol açarak bireylerin beden memnuniyetsizliğine ve yeme bozukluğu davranıĢı geliĢtirmelerine sebep olması beklenen bir durumdur. Bu çalıĢmada, yetiĢkin bireylerde sosyal medya bağımlılığının yeme bozukluğu ile anlamlı bir iliĢkisinin olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıĢtır. Ayrıca katılımcıların sosyal medya bağımlılığı ile yeme bozukluğu için verdikleri yanıtların demografik özelliklere göre farklılaĢma durumunun incelenmesi de araĢtırmanın bir diğer amacını teĢkil etmektedir. ÇalıĢma kapsamında nicel araĢtırma yöntemi kullanılmıĢ ve bu bağlamda iliĢkisel tarama deseninden yararlanılmıĢtır. AraĢtırmada genel evren Türkiye’de 18 yaĢ üzeri tüm yetiĢkin bireylerdir. AraĢtırma evreni ise Ġstanbul ilinde 18 yaĢ üzeri bireylerdir. ÇalıĢmada kolayda örnekleme teknikleri kullanılmıĢ, Ġstanbul ilinde yaĢayan 449 katılımcı ile anket yapılmıĢtır. Ankette 20 madde ve 2 boyuttan oluĢan Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği YetiĢkin Formu ile 28 soru ve 5 boyuttan oluĢan Yeme Bozukluğu Değerlendirme Ölçeği kullanılmıĢtır. Katılımcılardan toplanan veriler SPSS-23 programı aracılığıyla analiz edilmiĢtir. GerçekleĢtirilen analizlerin neticesinde; yetiĢkin bireylerde sosyal medya bağımlılığının yeme bozukluğu ile anlamlı bir iliĢkiye sahip olduğu, ayrıca hem sosyal medya bağımlılığı hem de yeme bozukluğu için katılımcıların vermiĢ oldukları yanıtların, çeĢitli sosyo-demografik değiĢkenlere göre anlamlı Ģekilde farklılaĢtığı tespit edilmiĢtir. Literatürde yeme bozuklukları ile sosyal medya bağımlılığı arasındaki iliĢkiyi inceleyen çalıĢmalar oldukça sınırlı olduğundan, bu araĢtırmanın bulgularının mevcut açığı kapatma adına literatüre ve klinik psikolojiye

önemli katkılarda bulunacağı öngörülmektedir. Ayrıca araĢtırma neticesinde elde edilen bilgilerin teori ve uygulamalara katkıda bulunacağı ve bu konuda gerçekleĢtirilecek olan baĢka araĢtırmalara ıĢık tutacağı düĢünülmektedir.