YETİŞKİNLERDE MADDE BAĞIMLILIĞI İLE ÇOCUKLUK ÇAĞI TRAVMALARI VE BAĞLANMA STİLLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Abstract

Bu çalışma ile madde bağımlısı yetişkin bireylerin çocukluk çağında maruz kaldıkları olumsuz tutumlar ile yine bu olumsuz tutumlar temelinde gelişen bağlanma stillerinin madde bağımlılığı davranışına olan yansımalarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu Türkiye’de yaşayan 279 madde bağımlısı bireyden oluşmaktadır. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları Demografik Bilgi Formu, Alkol, Sigara ve Madde Tutulumu Tarama Testi (ASSIST), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-33), Üç Boyutlu Bağlanma Stilleri Ölçeği (ÜBBSÖ) dir. Araştırmada madde bağımlısı yetişkin bireyler ile çocukluk çağı travmaları ve bağlanma stilleri kapsamında betimsel ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Demografik değişkenlere göre çocukluk çağı travma puanları ve bağlanma stilleri puanlarını karşılaştırmak için Bağımsız Gruplar T-Testi ve Kruskal Wallis H Testi kullanılmıştır. Kruskal Wallis Testi sonrası gruplar arası fark için Pairwise Comparison Testi kullanılmıştır. Çocukluk çağı travma puanları ve bağlanma stilleri puanlarının ASSİST risk puanlarını yordama gücünü belirlemek için çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, kaygılı bağlanma ve fiziksel taciz ile sigara bağımlılığı arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Çocukluk çağı travmalarından fiziksel ihmal, duygusal ihmal, cinsel taciz ile yetişkin bağlanma stilleri ve alkol bağımlılığı arasında anlamlı bir ilişki vardır. Çocuklukta fiziksel taciz ve ihmale, aşırı korumaya maruz kalma ile yetişkin bağlanma stilleri ve hint keneviri kökenli uyuşturucu madde bağımlılığı arasında anlamlı bir ilişki vardır. Yapılan çalışma sonucunda, madde bağımlısı yetişkin bireylerin çocukluk çağı olumsuz deneyimleri ile bağlanma stillerinin madde bağımlılığı davranışını yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bulunan sonuçlar literatür ışığında tartışılmıştır.