İLETİŞİM ENGELLERİNİN BOŞANMA ÜZERİNE ETKİSİ: ÜSKÜDAR ÖRNEĞİ

Abstract

İletişim insanoğlu için hem bir ihtiyaç hem de zorunluluktur. Bireyler birbirlerine duygu ve düşüncelerini iletişim kurarak aktarırlar. İletişim bireylerin yaşamının vazgeçilmez bir parçasıdır. Günümüzde boşanma olgusu her geçen gün daha da artmaktadır ve hem bireysel hem de toplumsal bir sorun sayılmaktadır. Boşanmanın birçok sebebi olduğu gibi iletişim engellerine de dayandığı düşünülmektedir. Evli çiftlerin evlilikleri boyunca iletişim engellerine rastladığı düşünülmektedir. Bunun sonucunda birçok evlilik de boşanma gerçekleşmektedir. Çalışmanın amacı iletişim engellerinin boşanma üzerindeki etkisini ele alarak bu konuda toplumun ve bireylerin farkındalığını artırmaya katkıda bulunmaktır. Araştırmada, mülakat yöntemiyle elde edilen bilgiler ile iletişim engellerinin boşanma üzerine etkisi olup olmadığı incelenmektedir. Araştırma İstanbul ili, Üsküdar ilçesinde yaşayan rastgele seçilmiş 18 yaş üstü evlenip boşanmış 20 kadınla yapılmıştır. Deneklere 14 soru yöneltilmektedir. Sorulan sorular içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Deneklerin seçilmesinde yaşam bölgesi ve medeni hal cinsiyet dikkate alınmıştır. Sınırların fazla olması yalnız belli bir gruba ait verilere ortaya koyacağından; çalışmanın ana hedefine aykırı olacaktır. Bu sebeple denekler toplumun her katmanında olabilecek; yaş, evlilik süresi, boşanma süreci, eğitim ve gelir düzeyi farklılıklarına sahip kişiler olarak belirlenmiştir. Deneklerin farklı cinsiyete sahip olmalarındaki temel hedef; cinsiyetler arası boşanma süreçleri değerlendirmelerini en aza indirmek; toplumda kadınların boşanma ve sonrası süreçlerini toplumsal baskılar sebebiyle erkeklere oranla daha ağır ve zor geçirmeleri; çalışmamızın da literatüre bu bağlamda katkı sağlaması hedeflenmiştir. Yapılan çalışma sonucunda boşanmış kadınlara yöneltilen sorulara verilen cevaplar analiz edildiğinde iletişim engellerinin boşanma üzerine etkisi olduğu gözlemlenmiştir