NAZOFARENKS KANSERLİ HASTALARIN RADYOTERAPİSİNDE HELİKAL TOMOTERAPİ VE VOLÜMETRİK ARK TEDAVİ TEKNİKLERİNİN DOZİMETRİK KARŞILAŞTIRILMASI

Abstract

Nazofarenks kanseri yaygın olarak görülen bir baş ve boyun kanseridir. Anatomik kısıtlamalar ve yüksek radyosensitivite nedeniyle Radyoterapi, Nazofarenks bölgesinde oluşan kanserler için birincil tedavi yöntemi olarak kabul edilmektedir. Radyoterapide çeşitli cihazlar ve tedavi planlama teknikleri kullanılmaktadır. Tedavinin istenildiği gibi gerçekleştirilebilmesi için farklı tedavi planlama tekniklerinin birbirlerine göre avantaj ve dezavantajlarının anlaşılması önem taşımaktadır Bu tez çalışmasında, nazofarenks kanseri hastalarında Tomoterapi tedavi cihazı kullanılarak gerçekleştirilen Helikal Tomoterapi (HT) tedavi ve Linac tedavi cihazı kullanılarak gerçekleştirilen Volümetrik Modüle Ark Tedavi (VMAT) tedavi tekniklerinin hedef ve kritik organların aldığı dozlar açısından karşılaştırılması hedeflenmiştir. Bu bağlamda, Ali Osman Sönmez Onkoloji Hastanesi’nde nazofarenks kanser tanısı konmuş ve tedavi süreci tamamlanmış 12 hasta randomize seçilerek retrospektif bir çalışma gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, söz konusu hastanede bulunan Helikal Tomoterapi Hi-Art Tedavi Planlama Sistemi ve Varian Linac Eclips Tedavi Planlama Sistemi kullanılmıştır. Seçilen 12 hastanın Bilgisayarlı Tomografi (BT) görüntüleri kullanılarak Helikal Tomoterapi ve VMAT planları hedef hacimlere 33 fraksiyonda 70 Gy, 60 Gy ve 54 Gy doz uygulanacak şekilde yeniden yapılmıştır. Tedavi Planlama Sistemlerinde (TPS) bu tedavi planlarından doz hacim histogramları elde edilerek hedef hacim ve kritik organların (beyin sapı, medulla spinalis, optik sinirler, sağ ve sol lens, optik kiazma oral kavite, parotis ve mandibula) aldığı doz değerleri belirlenmiştir. iii Elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde hedef hacimdeki doz dağılımının homojenliğini gösteren Homojenite İndeksi (HI) değerleri açısından iki tekniğin birbirlerine göre üstünlüğü bulunmamaktadır. Ancak elde edilen Konformite İndeksi (CI) değerlerine bakıldığında VMAT tedavi tekniğinde uygulanan dozun hedef hacmi daha iyi sardığı sonucuna varılmıştır. Kritik organ dozlarının analiz sonuçlarına göre; parotis, oral kavite ve mandibulada her iki tedavi tekniğinin doz düşümü için benzer sonuçlar elde edilmiştir. Medulla Spinalis (MS), Beyin Sapı (BS), larenks ve lens için ise Helikal Tomoterapi tekniğinin, VMAT tedavi tekniğine göre kritik organ dozlarını daha iyi düşürdüğü tespit edilmiştir. Optik sinirler ve optik kiazmanın, VMAT tedavi tekniğinin, HT edavi tekniğine göre kritik organların maksimum dozu düşürmede daha üstün oldu görülmüştür. Sonuç olarak iki tedavi tekniğinin birbirlerine benzer sonuçlar verdiği fakat Helikal Tomoterapinin, VMAT’a göre dozimetrik olarak daha üstün olduğu görülmüştür