PERFORMANS DEĞERLEME İLE MOTİVASYON ARASINDAKİ İLİŞKİ VE BELEDİYE ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Abstract

Günümüzde işletmecilik anlayışı değişmiş ve “İşletme verimliliği için gerekli olan mal ve hizmeti üreten çalışanlardır.” Düşüncesinin neticesinde insan odaklı yaklaşımlar benimsenmiştir. Bu durumda çalışanlara performans değerlemesi yapılması önem kazanmıştır. Performans değerlemeyi kısaca çalışanların iş başarılarının belirli periyotlarla ölçüldüğü bir sistem olarak tanımlayabiliriz. Performans değerlemesi ülkemizde yeni önem kazanmakla birlikte özel sektörde öneminin anlaşılması ve uygulanması kamu kuruluşlarından daha önce gerçekleşmiştir. Çalışanlara performans değerleme uygulandıktan sonraki süreçte ise “motivasyon” kavramı ön plana çıkmaktadır. Motivasyon, dışsal olarak bireylere istenilen özellikte ve miktarda iş yaptırmayı; içsel olarak ise bireyi herhangi bir işi yapmaya iten güç olarak tanımlanabilir. Dolayısı ile “Çalışanları ne daha çok çalışmaya motive eder?” her yöneticinin (amirin) cevabını bulmak istediği bir sorudur.Çalışmanın amacı belediye çalışanlarında performans değerleme ile motivasyon ilişkisinin incelenmesidir. Çalışma beş bölümden oluşmakta; birinci bölümde performans, performans değerleme kavramları, performans değerlemenin önemi, amacı, yararları, performans değerleme süreci, yöntemleri ve performans değerleme yönetimi anlatılmıştır. İkinci bölümde motivasyon kavramı, tanımı, önemi, süreci, kuramları, araçları ve işgörenlerin motivasyonuna olan etkileri anlatılmıştır. Üçüncü bölümde araştırmanın yöntemine, dördüncü bölümde ise bulgular ve yorumlara yer verilmiştir. Son olarak beşinci bölümde sonuç ve önerilere yer verilmiştir. Yapılan istatistiki çalışmada S.P.S.S 17 programı kullanılmış olup, Mann Withney-U, Kruskall Walls-H testi, korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda performansın demografik faktörlerden yalnızca öğrenim durumuna ve Performansın alt boyutu olan karşılaştırmaya dayalı performans değerlemenin medeni durum göre anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Motivasyonun ise demografik faktörlerden medeni duruma, öğrenim durumuna ve motivasyonun alt faktörlerinden ayrıcalıklar tanımanın medeni duruma göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Son olarak performans değerleme ile motivasyon arasında pozitif yönlü ve doğrusal bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Yapılan regresyon analizinde ise Motivasyon düzeyinin performans değerleme düzeyinden etkilenme durumunu test etmek için yapılan regresyon modeli istatistiksel olarak anlamlıdır. (F=432,337; p=0,000<0,05). Performans değerleme düzeyi 1 birim arttığında motivasyon envanteri 0,894 birim artmaktadır (ß=0,894; t=20,793; p=0,000<0,05).